Sprint naar content

Bronnen

Het begrip Bildung is springlevend maar heeft tegelijk een lange geschiedenis. Om te weten wat het voor jonge mensen anno nu betekent om zich te vormen, kunnen we gebruik maken van auteurs uit heden en verleden. In Nederland is dat bijvoorbeeld het werk van Joep Dohmen over levenskunst en Bildung. Daarbuiten is Marta Nussbaum’s werk over liberal education van belang. En natuurlijk zijn er de klassiekers van Goethe, Schiller en van Von Humboldt zelf. Gelukkig bestaan er handige sites waarop de belangrijkste ideeën zijn samengevat. Hieronder een kort overzicht met enkele belangrijke bronnen.

Overzicht

De Pedagogische Canon (NIVOZ) biedt een selectie van belangrijke bronnen die zijn opgedeeld in drie tijdvakken: a) 1500-1789 Van de Renaissance naar de Verlichting; b) 1789-1945 Industriële ontwikkeling en democratisering; en c) 1945-2018 Wetenschappelijke ontwikkeling van theorie en praktijk.

De Humanistische Canon (Humanistische Verbond) maakt de ontwikkeling van het humanistische gedachtegoed inzichtelijk via drie hoofdlijnen: a) de kritische en zelfbewuste reflectie op religieuze autoriteiten en dogmatische manieren van denken; b) het moreel-politieke streven naar sociale rechtvaardigheid; en c) het duidelijke ideaal van ontwikkeling, ontplooiing en vorming (bildung) van het individu.

Boeken

Online artikelen

Video's

Klassieke Bildung

Boeken over de Duitse traditie uit de 18de en 19de eeuw:

  • H.G. Gadamer (2004). Waarheid en methode. Nijmegen: Van Tilt.
  • W.H Bruford (1975). The German tradition of self-cultivation. Cambridge University Press.
  • R. Horlacher (2017). The educated subject and the German tradition of Bildung. Londen: Routledge.
  • J.A. Herdt (2019). Forming humanity. Chicago: The University of Chicago Press

Uitsmijter:

  • Friedrich Nietzsche (1872). Ueber die Zukunft unserer Bildungsanstalten [Over de toekomst van ons onderwijs].