Myke Brugman

Sfeerafbeelding Fontys

De afgelopen vier jaar lijken wel voorbijgevlogen. Het lijkt wel als de dag van gisteren, dat ik voor het eerst de deuren van het FHK-gebouw binnen liep/binnen trad. Een groot imposant gebouw, met binnentuin, die aan allerlei kunstopleidingen onderdak biedt. Wat ben ik tijdens mijn tijd hier toch gegroeid. Ik heb mezelf leren kennen, ontwikkeld, weet elke dag een beetje beter waar ik voor sta en ook waar ik naartoe wil werken. Ik ben dankbaar voor de mensen die ik heb leren kennen, de vakken die ik heb mogen volgen en vooral ook voor de stages, die ik heb gelopen.

Ik ben dankbaar dat ik tijdens mijn stages projecten en programma’s samen met kunstenaars heb kunnen ontwikkelen. Door deze ervaringen ben ik erachter gekomen, dat ik het belangrijk vind, dat kinderen op jonge leeftijd in contact komen met kunstenaars. Ze weten als geen ander wat er bij een beeldend proces komt kijken. Kunstenaars kunnen vanuit hun eigen ervaringen met het maken van werk de kinderen inspireren en stimuleren om zelf werk te maken. Dat is iets waar ik me binnen mijn educatieve gedeelte op focus  

In mijn beeldend werk ben ik mijn bewegingen in quarantaine gaan verbeelden met tape in mijn eigen woonruimte, met mijn eigen beeldtaal. Het zijn als het ware basislijnen in de ruimte, die mijn aanwezigheid hierbinnen suggereren. Het kan eigenlijk ook als een soort van spoor of misschien wel als route gezien worden. Making space, marking space, tracing space, traces of the body in space zijn begrippen die terugkomen in mijn beeldend werk, maar waar ik me ook binnen mijn kunsttheoretische deel op richt.

Omgaan met de wereld om je heen, de werkelijkheid op mijn eigen manier verbeelden, hoe ik er vanuit mijn oogpunt tegenaan kijk, hoe anderen die waarnemen of juist een kijkje in mijn gedachtegang en wereld geven. Dat is iets, wat als maker bij mij naar voren komt.

Door de opleiding heb ik mijn passie verder kunnen ontwikkelen. Ik weet nu, dat ik in de toekomst op een educatieve afdeling in een museum zou willen werken. Dit misschien in combinatie met een baan in het onderwijs, het bedenken en geven van eigen workshops en dit te combineren met het maken van beeldend werk. Mijn hart ligt bij de kunsteducatie en ik ben zeker van plan hierin een master te gaan volgen. Ik ben benieuwd wat de toekomst gaat brengen.