Graduates | Alumni | Werkveld
Alumni en het werkveld
Een afgestudeerde student van Fontys Hogeschool voor de Kunsten is het werkveld van onze opleidingen. We blijven graag met hen in verbinding. De input van het werkveld is essentieel voor de innovatie van onze opleidingen. En een Leven Lang Ontwikkelen vraagt om na- en bijscholing die wij onze alumni graag bieden.
-
Digital stage graduates & alumni
KunsteducatieWe would like to introduce you to our graduates & alumni. Graduation work, reflection on their study time, expectations of the future, personal texts... you will get to know them a little bit. Should you want to get to know them better or should you have an assignment: each graduate & alumnus has their contact details on their personal page, so you can contact them directly.
-
Digital stage Academie voor Beeldende Vorming (Docent Beeldende Kunst en Vormgeving)
2022
2021
2020
- Digital stage Academie voor Danseducatie (Docent Dans)
-
Indra Bulinckx
Hoi! Ik ben Indra, afgestudeerd aan Fontys Hogeschool voor de Kunsten.
Ik heb 4 jaar doorgebracht aan de Academie voor Danseducatie. Ik ben er ontwikkeld tot volwaardig dansdocent. Ik kijk met veel trots en liefde terug naar deze 4 jaren. Nu is het tijd om mijn eigen weg te vervolgen. Met al mijn, op FHK vergaarde, kennis stap ik het werkveld in en omarm ik de leerlingen die me op te wachten staan. Ik ben er helemaal klaar voor om hen passie, vrijheid en creativiteit te laten ontwikkelen. Het is namelijk nu ook mijn taak, als kersverse docent, om de nieuwe generatie kunstenaars te helpen ontwikkelen! -
Michelle Esmee Arkesteijn
In mijn danslessen vind ik het belangrijk om ook de mensen achter de dansers te leren kennen. Ik creëer hierin een veilige leeromgeving waarin iedere leerling zich gezien en gehoord voelt. In de les is er altijd een afwisseling tussen heel hard werken en af en toe even een grapje of even gezellig kletsen. Mijn visie hierin is dan ook: Waar plezier voorop staat word ook heel veel geleerd!
-
Digital stage Academie voor Muziekeducatie (Docent Muziek)
-
Digital stage Academie voor Theater (Docerend Theatermaker)
2022
2020
-
Anneloes van den Adel
Als docent theater in het voortgezet onderwijs verbind ik me middels humor en brutaliteit aan mijn leerlingen. Al mijn zintuigen staan wagenwijd open, zodat niemand ongezien of ongehoord blijft. Ik haal graag de kracht in iemand naar boven waarvan hij/zij/x zelf nog niet weet dat het zich ergens vanbinnen huisvest.
Als maker ben ik verbonden aan theaterduo Snoekbaars, waarmee ik muzikaal cabaret maak. Ik streef ernaar een goed verteld verhaal op de vloer te zetten dat mensen op een prettig-verwarrende manier meesleept naar een nieuw universum waar andere wetten gelden. Aansporen tot nadenken of activeren in een maatschappelijk debat is nooit mijn vertrekpunt voor het maken van theater, maar mag wel het neveneffect zijn. -
Annelore Van Eyken
Dit manifest vat in tien stelregels samen wie ik ben en wat voor theater ik wil maken:
1. Theater is een veilige plek om spannende dingen te doen: iedereen die op een manier deelneemt aan de voorstelling moet op een bepaald moment buikpijn hebben van ongemak.
2. Theater is groots. The bigger, the better. Oerideeën moeten gekoesterd worden, totdat het echt blijkt dat het niet uitvoerbaar is.
3. Theater gaat over mens zijn: het schone, het pijnlijke, het absurde van mens-zijn. Niets meer, maar zeker ook niets minder.
4. Op theater moet alles kunnen, daar is het theater voor. Er zijn voor mij geen heilige huisjes die niet gesloopt kunnen worden.
5. Theater mag alledaagsheid verbeelden zolang er op zoek gegaan wordt naar vervreemding en absurditeit.
6. Theater maak je samen: samenwerkingen zijn belangrijk. Iedereen hoort in zijn kracht te staan en naar waarde geschat en betaald te worden. Als er collectief gewerkt wordt, hoort dit aan het begin van het proces vastgelegd worden. In ieder proces zijn alle deelnemers evenwaardig en heeft iedereen inspraak. Als ik de regisseur ben, dan heb ik de eindbeslissing.
7. Ik wil theater maken met alle soorten doelgroepen, maar het product staat steeds voorop.
8. Op een moment tijdens de repetitie wordt er samen iets gedronken, liefst aan het einde en liefst blijven we lang plakken.
9. Kostuums komen niet uit de kast van de spelers en in ieder decor moet er minstens 1 voorwerp uit mijn eigen huis staan.
10. Iedereen die aan het proces deelneemt, moet goesting hebben. Zonder goesting, geen theater (behalve als je echt dringend geld nodig hebt, dan is dat ook een goede reden). -
Eline Vandenbroucke
Als journaliste en theatermaker wil ik verhalen vertellen die iets vertellen over de wereld waarin we leven. Ik geloof dat we niet kunnen zonder verhalen. Het is voor mij een eer om die te mogen aanhoren en door te vertellen, of het nu via video, audio of theater is. Tussen de acteurs en het publiek, tussen de kijker en de live-uitzending, tussen de oren van de luisteraar, dat is waar het gebeurt. Dat is waar ik wil zijn.
-
Digital stage Master Kunsteducatie
2020
-
Digital stage Art, Communication and Design (Vormgeving)
2020
-
Nevin Arabaci
Graduation work (photography by studio VODE)
-
Tiemen Anthonissen
Graduation work (photography by studio VODE)
-
Bram van den Dries
Over
"Het gaat goed" is meestal het eerste wat we zeggen als iemand ons vraagt hoe het met ons gaat, maar gaat het wel echt goed met ons? Onze samenleving is zich steeds meer bewust van de groeiende problemen die veroorzaakt worden door depressie. We lijken alleen nog steeds niet te begrijpen hoe we ermee om moeten gaan. Hoewel de meeste mensen het erover eens zijn dat het belangrijk is om openlijk te spreken over geestelijke gezondheid, wordt het nog steeds gestigmatiseerd en gediscrimineerd. Samen kunnen we het gesprek openen en het taboe doorbreken.I’m Fine Archive is een digitale- en fysieke collectie van persoonlijke voorwerpen gerelateerd aan depressie. Door in de achterliggende verhalen van deze voorwerpen te duiken, kunnen we depressie tastbaarder maken. De voorwerpen kunnen van alles zijn; variërend van een vieze joggingbroek, een pagina uit iemands dagboek of een cd die iemand heeft geholpen om door te vechten. Door ook objecten te tonen die een positieve impact op iemand kunnen hebben, willen we uitdrukken hoe belangrijk een klein gebaar of zorgzame woorden kunnen zijn wanneer iemand vecht tegen depressie.
Graduation work (photography by studio VODE)
-
Maartje Dekkers
'WAT EET DE MENS...'
De toeschouwer laten nadenken over hoe wij, als mens in de huidige massaconsumptie en -productiemaatschappij, ons verhouden tot de dieren.
Onderdelen:
Vlees eten van eigen soortgenoten roept walging op en is bij wet verboden. Eten van een andere soort niet.
Retorische vragen:
Waarom is er een grens?
Wat zegt die grens over hoe de mens zichzelf op de wereld neerzet?
Wat zie je (vormkeuze):
De renaissance is een periode uit de geschiedenis van de mens waarin veel etiquette zijn ontstaan. Dit toonde mede de status aan en was vooral als eerste zichtbaar bij de elite. Zij toonde dit onder anderen in beeld zoals schilderijen en in materiaal zoals bestek. De mores die bij deze attributen horen en de Renaissance tekent zijn nu de basis van onze hedendaagse etiketten. Door in de opstelling esthetische aspecten te benadrukken die afgeleid zijn vanuit de statuscultuur uit de Renaissance, wordt er naar dit tijdsbeeld verwezen. Hierin staat de status van het individu en ‘de mens centraal zetten’, het humanisme dat in de Renaissance is ontstaan, centraal.
Mens en dier hebben veel overeenkomsten. Op het eerste oog lijkt dit niet zomaar wezenlijk zijn mensen ook dieren. In de opstelling wordt dit duidelijk gemaakt door mens en dier in beeld te combineren maar ook door ze in gelijke context te zetten.
De filminstallatie is een samensmelting van door de mens bedachten etiquette en dierlijke uiterlijke kenmerken. Doordat de mens en het dier aan één maaltijd worden gezet zijn ze elkaars gelijken. Door de etiquette van de mens toe te passen zoals deze in de renaissance is ontstaan, ontstaat hiërarchie.
Naast dat zullen ook de aspecten van de tafelgasten een hiërarchisch verschil maken. Aspecten zoals: je positie aan tafel, de maaltijd die de mens of het dier zal nuttigen maar ook de klasse die de dieren wel uitstralen die de mens in deze setting niet heeft. De klasse toont zich in de accessoires die de dieren dragen. Deze accessoires zijn afgeleid van de plooikraag uit de Renaissance. De plooikraag was een manier om de status van de drager te benadrukken.
In de opname zie je dat het personage als dier steeds gulziger en gretiger eet. Dit is een weerspiegeling van de huidige vleesconsumptie maatschappij: het steeds meer willen in een steeds kortere tijd. Het méér willen produceren van dierlijk vlees terwijl er feitelijk niet méér dierlijk vlees nodig is. De rol die het dier in onze huidige massa en consumptiemaatschappij heeft zal in deze installatie ingevuld worden door de toeschouwer, de mens. Hij of zij zal aanschuiven aan tafel en toekijken hoe zijn tafelgenoten hun eigen soort zal opeten.
Voor de toeschouwer zullen er restjes liggen van de maaltijd van het etende dier aan tafel. Ook hier is een hiërarchisch aspect aan: eerst wij dan jij.
De maaltijd die de dieren eten bestaat uit vlees van hun eigen soort. Wat de mens eet is niet ingevuld. Want als de kip de kip eet, het schaap de schaap en het varken het varken… Wat eet de mens dan?
In mijn optiek is dit diner een weerspiegeling voor de mens: hoe maak je jezelf belangrijk. Waar normaal de mens het dier onder zich plaatst plaats ik het dier in de rol van de mens zoals deze in de huidige consumptiemaatschappij speelt.Graduation work (photography by studio VODE)
-
Lars van Tooren
Graduation work (photography by studio VODE)
-
Sterre de Jong
Graduation work (photography by studio VODE)
-
Sabine Kops
Graduation work (photography by studio VODE)
-
Pleun van Lier
Graduation work (photography by studio VODE)
- Digital stage Dance Academy
- Digital stage Music and Performing Arts
- Digital stage Rockacademie
-
Digital stage Muziektheater
- Digital stage Muziektheater Klassiek
- Digital stage Musicaltheater
-
Matthijs van der Meer
Hoe leuk is dit: van student naar docent tapdance aan FHK.
Mijn naam is Matthijs van der Meer. Ik ben in 2015 afgestudeerd aan de musicalacademie van Fontys. Toen ik vorige week het Zwijsenplein opliep, werd ik overvallen door flashbacks. De drive die onze klas had om beter te worden, de stress, de spierpijn, de vele schaterlachmomenten, producties, examens en ga zo maar door. Het weerzien met docenten van toen voelt alsof we nooit afscheid hebben genomen. Een voorrecht om deze professionals nu mijn collega's te mogen noemen.
Na een buitengewoon fijne studietijd in Tilburg heb ik in verschillende theaterproducties gestaan. Daarnaast ben ik actief als choreograaf, regisseur, redacteur tv, producent, schrijver en docent. Tevens ben ik co-founder van de vooropleiding Musical Master in Amsterdam, waarbij wij jonge talenten klaarstomen voor een vervolgopleiding zoals bijvoorbeeld Fontys. Binnen mijn tapdance class aan studenten van Fontys draag ik, naast de technische aspecten, mijn drive, passie en discipline over aan de 'sterren van de toekomst'. It feels good to be back!
Matthijs van der Meer (alumnus 2015)
september 2022 - Digital stage Circus and Performance Art
- Digital stage Master Architecture and Urbanism
-
Digital stage Master of Music
2022
-
Digital stage Master Performing Public Space
The Master Performing Public Space collaborates with its network on projects and initiatives on a regular basis, in order to stay an active and engaged partner in the relevant work field.
Follow this link to our projects.
2022
2021
2020
