In elke klas één leerling die mishandeld wordt: toch melden scholen niet. Terecht of….? Een lastig dilemma voor leerkrachten!

In deze Monitor is veel aandacht voor de cruciale rol van het onderwijs bij het voorkomen en aanpakken van kindermishandeling. 
Scholen blijken weinig te melden.

Hugo de Jonge, wethouder Rotterdam, komt in beeld en legt de bal bij de school: zij melden te weinig en dat rekent hij de scholen aan.
Als scholen ontevreden zijn, bijvoorbeeld omdat zij geen terugrapportage krijgen van Veilig Thuis, dan moeten zij zelf aan de bel trekken bij Veilig Thuis. 
Ad de Lange, medewerker Veilig Thuis Utrecht, licht toe dat scholen beschouwd worden als informant en daarom niet betrokken worden bij een eventueel onderzoek en geen informatie krijgen over de resultaten ervan in verband met privacy.

Er komt een aantal schooldirecteuren en leerkrachten aan bod met voorbeelden van slechte praktijken waaruit blijkt dat meldingen van ernstige gezinssituaties soms lang blijven liggen zonder dat er iets wordt gedaan. De school voelt zich niet serieus genomen en buiten spel gezet door Veilig Thuis.
Men voelt zich miskend, zoals blijkt uit de woorden van Oud schooldirecteur Peter van ’t Hof. 
“Wij zijn ook professionals en weten dondersgoed hoe we met kinderen om moeten gaan.”

Het is te makkelijk om te concluderen dat scholen tekort schieten in hun meldingen. Hoogleraar Corine de Ruiter doet de oproep om de oorzaak te onderzoeken waarom er weinig gemeld wordt. Een discussie waard?


Zie ook op deze website de actueel mededeling van 31-3-2014: 
Kindermishandeling wordt nog te weinig gemeld