En de pesters? Voor hen eindigt het hier.

Dit artikel geeft aan dat de scholen van de betreffende leerlingen weinig medewerking geven aan nabestaanden. Meestal geeft men als reden dat men de nabestaanden niet wil kwetsen. Men wil geen details oprakelen van de tragische gebeurtenissen omdat dat de ouders en school niet zou helpen bij het verwerken ervan. Soms blijkt dat schooldirecteur en ouders van de getroffen leerling hier afspraken over hebben gemaakt en dat school die afspraak niet wil schenden.

De ouders die in dit artikel genoemd worden, hebben echter wel degelijk vragen aan de school. Bijvoorbeeld of de beloofde ‘gedenkruimte’ voor hun dochter er ooit is gekomen. Of ze willen weten wat er met de pesters is gebeurd die hun dochter in haar afscheidsbrief noemde; of het beloofde gesprek tussen school en die pesters en hun ouders er ooit is gekomen.

In het artikel wordt een aantal bronnen genoemd waar nadere informatie over deze problematiek gevonden kan worden: Pestweb; Centrum School en veiligheid; Dolf Hautvast (onderwijsadviseur en mediator); Renë Veenstra, hoogleraar RUG met speciale expertise op het gebied van pesten.