Janske Castelijns

Wegens nog niet accepteren van de cookies is de YouTube video niet zichtbaar.

‘Het was twee jaar lang topsport, de Onderzoeksprijs was de ultieme bekroning op het harde werk.’

Janske Castelijns (’79) deed de hbo-master Pedagogiek bij Fontys in Tilburg. Sinds 2003 werkt ze als docent en coach bij de mbo-opleiding Pedagogisch Werk aan Gilde Opleidingen in Venray. Voor haar master Pedagogiek deed ze hier een praktijkgericht onderzoeksproject rondom leerbevorderende feedback. Hierbij ging het om minder toetsen en meer feedback geven aan studenten. Vanwege de ‘grote impact van haar onderzoek op de eigen professionele omgeving’ ontving Janske voor haar onderzoek de Fontys Onderzoeksprijs 2018.

“In m’n dagelijks werk was ik altijd geneigd voor ieder probleem snel naar pasklare oplossingen te zoeken. Tijdens mijn master heb ik dat wel afgeleerd, je gaat echt de diepte in als mens en als professional. Dat heeft me veranderd en veel nieuwe inzichten gebracht. Mijn master in combinatie met mijn baan was twee jaar lang topsport, het winnen van de Onderzoeksprijs was voor mij dan ook de ultieme bekroning op het harde werk. Als bonus is mijn onderzoek ook nog eens extra in de belangstelling gekomen en heb ik mij kunnen profileren als onderwijsprofessional binnen en buiten mijn eigen werkomgeving.

Voorafgaand aan mijn onderzoek was ik begonnen om onze manier van toetsen onder de loep te nemen. Ik vroeg me of waarom we onze toetsen zoveel op reproductie richtten. Ik vond dat we daarmee oppervlakkig leren in de hand werkten. Samen met een aantal collega’s raakte ik ervan overtuigd dat we niet alleen onze manier van toetsen moesten veranderen, maar in feite de hele manier waarop we ons onderwijs hadden ingericht. Dat was nogal wat. We hebben de stoute schoenen aangetrokken en een plan ingediend voor een innovatietraject. We kregen groen licht en zodoende werd mijn master een veel groter project dan ik van tevoren had kunnen bedenken.

Ik ging aan de slag met vragen als ‘Waar zit de kiem voor verandering? Waar zit de energie en hoe breng je die samen?’ Iedere maand kwamen we met de ontwerpgroep bij elkaar in een klooster. De één nam soep mee, een ander broodjes. De flow was fantastisch, anderhalf jaar zaten we op een roze wolk en werkten we samen onze dromen uit. Later, toen de tweede helft van het team ook mee ging in de verandering, kwam een proces op gang met meer weerstand. Het ging toen heel erg over commitment, verbinden en in gesprek blijven met elkaar. Je komt nogal wat tegen als team, ook pijn en emotie. Dat zijn we met elkaar aangegaan en heeft ons weer een stap verder gebracht.

Echt pure winst van mijn onderzoek is het verbeterde contact tussen studenten en docenten. De basishouding van docenten is positiever, maar door ze serieuzer te nemen is de omgang sterk veranderd. Bovendien zijn twee collega’s dankzij mijn onderzoek zo enthousiast geraakt, zij volgen nu zelf een master. Ik vind het mooi om te zien dat op deze manier praktijkgericht onderzoek in het mbo echt zijn weg begint te vinden.