Lucca van der Ploeg

De laatste vier jaar heb ik aan de Academie voor Danseducatie gestudeerd en ben ik er steeds meer achter gekomen wat mijn rol is. Ik zal blijven lesgeven, maar ga mij vooral nu focussen op mijn makerschap. Vanaf september 2020 start ik aan de Bachelor of Choreography en ga ik mijn rol als docent en maker nog meer uitzoeken en verdiepen.

Als docent wil ik mij blijven ontwikkelen in de vakken improvisatie en compositie. In deze lessen gaat het om het ontdekken van je lichaam, je bewegingen en je intenties. Als docent verbind ik deze lessen met het echte leven. Situaties die plaatsvinden of emoties die worden gevoeld. Dit is ook hoe ik als maker aan de slag ga.
Naast het geven van danslessen wil ik later ook graag kunstgeschiedenis en CKV gaan geven op middelbare scholen. Voor mij is het één van de beste gevoelens om een gesprek of discussie te starten met mensen over kunst en hen een nieuw perspectief te bieden over de dingen die ze zien/horen/ voelen. Ik zie het als mijn taak om mensen kunst te leren beschouwen. In mijn rol als docent, maar ook in mijn rol als maker.

Ik wil mensen het idee meegeven dat in kunst niet alles duidelijk hoeft te zijn en wat ik vertel als maker iemand anders compleet anders kan zien. En dat is oké. Ik zie dat als een erg belangrijk aspect van kunst en de kunst die ik creëer. In het leven zijn er veel dingen absoluut en we nemen veel dingen zoals ze zijn, omdat sommige dingen niet anders begrepen kunnen of mogen worden. Met kunst is dit anders, omdat kunst er is om je over de dingen na te laten denken en je een nieuw perspectief of te bieden.

Pennen die het papier niet verlaten
Beelden
Schieten voorbij
Soms als wolken
Eekhoorntjes in het bos
Vragen blijven dwalen
Soms als drijfzand
Olifanten op de vlakte

Ruimte om te scheppen
De eekhoorntjes en de olifanten
Het kweken van interesse
De wolken en het drijfzand
Het pakken, vasthouden, schudden en varen