Rosalie van Wamel
Het moment dat dans mensen oncomfortabel maakt, is wanneer ik het eigenlijk het meest interessant vind. Meestal als mensen zich oncomfortabel voelen betekent het dat er iets gevoeld wordt wat onbekend terrein is. Het heeft dus een bepaalde impact op iemand, of mensen weten wat ze er mee aan moeten en het kunnen plaatsen, of niet. Doordat mensen vaak niet weten waar ze hun gevoelens moeten plaatsen, merk ik dat plekken zoals theaters of musea waar abstracte kunst wordt getoond en waar de comfortzone getriggerd wordt, vermeden wordt. Mensen zijn bang dat ze iets voelen wat fout is, of dat ze het niet begrijpen.
Ik ben van mening dat er bij kunst weinig tot geen verkeerde gevoelens ervaren kunnen worden, en hier zet ik me dan ook graag voor in. Bovendien vind ik het juist prachtig dat iedereen zijn eigen interpretaties maakt, naar aanleiding van individuele herinneringen en herkenning.
In een maatschappij waar weinig waarde wordt gehecht aan persoonlijke gevoelens en men bang is om fouten te maken omdat deze van kinds af aan worden afgestraft, is kunst, vooral hedendaagse kunst, juist zó belangrijk naar mijn mening.
Als docent is mijn overkoepelende doel mensen iets te laten ontdekken in zichzelf waarvan ze nooit hadden gedacht dat ze dat in zich zouden hebben.
Ik vind niets mooier dan mensen die in hun kracht staan. Om zoveel mogelijk obstakels uit de weg te halen om mensen uit te nodigen een stapje buiten hun comfortzone te zetten en op ontdekkingsreis te gaan met de expressie van het lichaam, probeer ik zowel als docent, maar ook als performer, zo eerlijk mogelijk uit mijn comfortzone te gaan voor anderen. Hieruit ontstaan altijd unieke- en vaak ook prachtige expressies/creaties.
Ik stap het werkveld in met veel zin om jazz, improvisatie, klassiek ballet, hip hop, moderne dans en hedendaagse dans te doceren op dansscholen en daarnaast geef ik graag dans als kunstvak in het primair- en voortgezet onderwijs. Als danser/performer heb ik even veel zin om me nog te verrijken.
Ik hoop me aan het bruisende van Amsterdam te kunnen optrekken en als danser aan projecten te kunnen deelnemen, of maatschappelijke dansprojecten te kunnen opzetten. Bovendien heb ik veel zin om in een interactief dansgezelschap of fysiek theatergezelschap te werk te gaan.