Merel Jansen

Ik hou van tekst en ben gefascineerd door de schoonheid van ongemak. In het theater wil ik spelers en publiek meenemen in een moment waarin iets ogenschijnlijk onopvallends uit het alledaagse opgetild wordt.

Tijdens mijn afstudeerjaar schreef ik het volgende manifest:

1. De docerend theatermaker draagt er zorg voor dat alle deelnemers gezien of gehoord worden en hakt zelf de knopen door.

2. Theater bestaat bij de gratie van verhalen. De verhalen van een ander gaan op de een of andere manier ook altijd over jezelf.

3. Details doen ertoe: mierenneuken ten behoeve van de dramaturgie is (bijna) altijd toegestaan.

4. Het proces wordt gevoed maar niet gehinderd door psychologie.

5. De schoonheid en tragiek van het alledaagse zijn een onuitputtelijke bron van inspiratie en staan altijd in verhouding tot de maatschappij.

6. Theater is een balanceeract tussen veiligheid en ongemak.

7. Er staat geen rekwisiet of decorstuk te veel op de vloer.

8. Empathie is een belangrijk middel en doel van theater (niet te verwarren met therapie).

9. Twijfel is geen probleem. Of wacht, nou ja… nee… toch, ja, inderdaad.

10. We nemen de les, de repetitie en de voorstelling serieus, maar onszelf niet al te zeer.