Maurick Reuser

Over de afgelopen vier jaar is teveel te vertellen. Toch is van alle jaren dit afsluitende vierde jaar het meest boeiend geweest. Ik ging niet alleen richting mijn piano eindexamen: ik begon een geheel nieuwe uitdaging door bestuurskunde te studeren op Tilburg University. Met dit nieuwe perspectief in de schede, sloot ik mij aan bij de opleidingscommissie van AMPA, waar ik zelfs voorzitter van mocht zijn. FHK reinventing, splinternieuwe curricula, een interne audit en toen corona ... ik zal het nooit vergeten. Tevens heb ik voor de IMR mogen werken als notulist. Volgend studiejaar hoop ik studentlid te worden. Na de verkiezingen zal duidelijk worden of dit daadwerkelijk zo mag zijn.

Componeren is altijd een passie geweest, net zoals corepetitie en het werken met zang. Afgelopen jaar heb ik een liederencyclus geschreven en uitgevoerd, de Six Songs on Japanese Verse, waardoor ik uitdrukking kon geven aan beide dromen. Ik bedank Anthony Fiumara voor de wijste les ooit: 'jijzelf kan de beste leraar worden van jezelf'. Het is absoluut het plan om de komende jaren de uitvoerder te zullen zijn van meer eigen kamermuziekwerken. Mijn hoofdvak is piano klassiek, met aantekening clavecimbel/oude muziek. Muzikaal en persoonlijk gezien kan ik mijn docent, Jelena Bazova, niet genoeg bedanken. Zij heeft een musicus herkend in mij en heeft deze zelfs kunnen destilleren. Als je ooit met haar hierover spreekt, zal ze je vertellen dat de eerste jaren niet gemakkelijk waren. Na vier jaar kwamen we eindelijk toe aan de grote vormen, zoals Beethovensonates en Chopinballades. Wie had vier jaar geleden gedacht dat dit ooit mogelijk was? Jelena dus. Een van de beste, humoristische en frequentste uitspraken van haar was: 'Je speelt als een slechte sopraan'.

Voor de toekomst kan ik niets anders dan al deze paden voortzetten. De tijd zal dan leren waar ik uiteindelijk ben.