Column: Fran Van Lysebettens
Tilburg, 5 februari 2018 l This column in English
‘Wat ga je doen na je studie?’
‘Wat ga je doen na je studie?’ Mijn favoriete vraag van de voorbije feestdagen. Meestal onverwacht gesteld wanneer ik de eerste lading aperitiefhapjes cookiemonster-gewijs aan het binnen schrokken ben of terwijl ik onopvallend schuifel richting de schuimwijn. Gelukkig kan ik onmiddellijk mijn tienjarenplan ontvouwen gaande van de eerste Belg die de Koningin Elisabethwedstrijd voor zang wint tot mijn afscheidsconcert in de Scala van Milaan waarbij de president van Verenigde Staten als eregast in tranen uitbarst bij de slotnoot van Richard Wagner’s Traüme.
Wanneer echter de kerstontploffing en algehele gezelligheid weer in de dozen wordt gestoken en we ons weer kunnen wentelen in de lichtloze, depressieve katermaand die januari is, komt de vraag onvermijdelijk weer terug. Meestal midden in een intensieve repertoirestudie wanneer mijn oog op de dode winterboom in de muzetuin valt en de doemtrein der existentiële gedachten mijn hoofd binnen rijdt.
Want wat ga ik doen na m’n studie? Ambities en dromen met overschot maar waar begin ik? Bovendien: velen zijn geroepen en weinigen uitverkoren. Wat als ik het batsignaal der muziek heb gevoeld maar deze eigenlijk bedoeld was voor mijn buurman? Had ik niet beter een keuze kunnen maken voor een job die niet elk jaar in de categorie "Niemand wacht op jou, hand in hand naar werkloosheidland" valt?
Echter wanneer de paniekknoppen in mijn hoofd beginnen te surfen naar werkzoekertjes van de lokale Albert Heijn, zie ik weer die kleine enthousiaste duts van 12 jaar die ik ooit was overgelukkig de longen zingen uit haar lijf in de schoolmusical. Een overweldigend gevoel bij het zingen dat sindsdien nooit meer is weggegaan.
Dus voor volgende familiefeest lieve tante, nonkel, nicht en neef zou ik willen zeggen: "Ik heb momenteel geen idee hoe ik het moet aanpakken eens ik officieel mijn Bachelor of Music op zak heb. Misschien zijn al mijn dromen en ambities wel compleet onrealistisch. Maar ik ben licht gek en naïef genoeg om te geloven dat het uiteindelijk allemaal in orde komt. Anders zou deze keuze niet zo goed voelen."
Waarop ik mijn queeste richting schuimwijn tevreden kan verderzetten.
