Theaterproductie: Je kunt me gerust een geheim vertellen
Doel van het project
Doel van het onderzoek is om inzicht te krijgen in wat de voorstelling teweegbrengt bij naasten en familie van mensen met dementie en hoe je ervoor kan zorgen dat naasten en familieleden van mensen met dementie zich langdurig gesteund en bekwaam voelen in de omgang met mensen met dementie. Helpt de voorstelling om (h)erkenning te vinden? In hoeverre draagt de voorstelling bij aan het hebben van waardevol contact met hun naaste met dementie? Door de corona-maatregelen zijn de theaters lange tijd gesloten (geweest). Regisseur en schrijver van het stuk, Madeleine Matzer, heeft daartoe online scriptlezingen gehouden. Studenten Mareyn La Lau, Melissa Muller en Lisa Rosielle van het praktijkatelier hebben tien respondenten geïnterviewd die aanwezig waren bij een online scriptlezing.
Looptijd
2019 - heden
Projectresultaten
Uit de tien interviews die gedaan zijn, komen al vier interessante resultaten: 1. Bevestiging. Vanuit een deel van de respondenten kwam bevestiging: dit is wat ze zelf doen of deden en het sluit aan bij hun visie. De lezing leverde hen niet perse nieuwe inzichten op, maar het was vooral bevestigend. Dat werd als prettig ervaren. Ook gaf iemand aan dat deze dit zo graag eerder had willen weten. Het luisteren naar de lezing was daarbij voor deze persoon wel ook bevestigend: ik heb het goede gedaan; mijn visie was goed. Het lijkt daarmee te helpen bij een stukje acceptatie. 2. Herkenning. Herkenbaarheid werd erg vaak genoemd. Een aantal gaven uit zichzelf letterlijk aan dat ze hierdoor het gevoel hadden ‘niet de enige te zijn’. 3. Nieuwsgierig naar voorstelling. De respondenten gaven aan dat ze heel nieuwsgierig waren naar hoe dit vormgegeven gaat worden in het theater. Ze gaven aan heel benieuwd te zijn naar de voorstelling. Hiermee is de vrees dat het luisteren naar de scriptlezing wellicht de interesse in de theatervoorstelling negatief zou beïnvloeden niet waar gebleken. Het wakkerde juist nieuwsgierigheid aan! 4. Meer frustratie. Er werden ook suggesties voor verbetering genoemd. Voor mogelijk nog meer impact zou het soms nog wel wat realistischer mogen. Een enkeling vond de frustratie die in de voorstelling aanwezig was in de worsteling van het omgaan met de persoon met dementie niet genoeg en zou daar graag meer van terugzien.
