Docentonderzoeker

S.J.L. (Sebas) Nouwen

Sebas Nouwen is docent en onderzoeker bij het lectoraat Mens en Technologie. Naast een passie voor lesgeven vindt hij het erg interessant hoe het gedrag van mensen beïnvloed kan worden. En technologie speelt daar tegenwoordig een belangrijke rol in. ‘De rol van technologie in ons leven zal denk ik alleen maar toenemen.’

‘Ik heb psychologie gestudeerd in Groningen en mijn afstudeerrichting was sociale psychologie; daarbij ligt de focus op het gedrag van groepen mensen. Daarna heb ik bij een bedrijf commercials en filmpjes gemaakt. Ook een soort gedragsbeïnvloeding natuurlijk. Via via kwam ik bij een opleiding film en fotografie en daar merkte ik hoe leuk ik lesgeven vond. In 2012 heb ik de stap naar psychologie gemaakt, naar Fontys.

Ik vind het heel interessant dat gedrag te voorspellen is en daardoor te beïnvloeden. Het leuke aan gedragsbeïnvloeding is dat mensen soms irrationeel handelen, maar dat het wel voorspelbaar is. Bijvoorbeeld zo’n puzzeltje waar mensen vaak het foute antwoord op geven: “ork, ork, ork, soep eet je met een…”. Een ander voorbeeld is dat mensen vaak dénken dat ze heel veel keuzes willen. Maar we weten dat te veel keuzemogelijkheden stress oplevert, waardoor mensen bijvoorbeeld mínder kopen.

De rol van technologie in ons leven zal denk ik alleen maar toenemen. Ik vind het heel interessant om te zien wat er allemaal mogelijk is met technologie. Neem een virtuele mens, in de vorm van een grief bot waar je gespreksdata in stopt. Het programma leert daarvan en op die manier kun je een gesprek voeren met een chatbot van bijvoorbeeld een overleden persoon. Zo’n chatbot klinkt zoals die persoon, heeft dezelfde grapjes en herinneringen. En misschien kun je zelfs samen nieuwe herinneringen maken. Of het positief of negatief is voor het rouwproces is een ander verhaal, maar het is mogelijk.

Binnen het lectoraat begeleid ik studenten die afstudeeropdrachten doen. Daarnaast hou ik me bezig met de band die mensen opbouwen met technologische objecten. Dan kun je denken aan mensen die hun robotstofzuiger een naam geven, bijvoorbeeld. Dat voelt dan toch een beetje als een persoon. Of Siri op je telefoon. Ze heeft een specifieke stem die je kunt herkennen en ze maakt grapjes, dus de bouwers hebben haar een persoonlijkheid meegegeven. Daarmee worden deze voorwerpen meer dan een praktisch stuk gereedschap. Je bouwt er een soort band mee op. Momenteel werk ik aan een promotieonderzoek met de titel Real feelings for virtual humans en onderzoek ik hoe mensen verbondenheid ervaren met digitale virtuele mensen.’