Toegankelijkheid van de jeugdhulp
(Politieke) actie wordt volgens Young (2003) geïnitieerd door individuen die besluiten hun aandeel te nemen in de verantwoordelijkheid om bestaand onrecht en ongelijkheid te veranderen. Verantwoordelijk voelen is daarmee een voorwaarde voor politiserend werken.
Onderdeel van:
Wat houdt het project in?
Binnen deze onderzoekslijn onderzoeken we dit verantwoordelijkheidsgevoel. Wanneer, waardoor, waarvoor en voor wie voelen (professionele) opvoeders zich tegen de achtergrond van ongelijkheid en onrecht verantwoordelijk? Wanneer en waardoor besluiten zij dat iets niet tot hun verantwoordelijkheid behoort (‘dat behoort niet tot mijn taken’) en wanneer rekken zij die verantwoordelijkheid op (‘het is mijn levenswerk geworden om te werken aan sociale inclusie’[1]). Wat helpt professionals om verantwoordelijkheid te kunnen nemen?
We starten in deze lijn met een verkennend project naar verantwoordelijkheid in de keten van jeugdhulp en jeugdzorg. Sommige groepen, zoals jeugdigen met een migratieachtergrond, worden minder goed bereikt in lichtere vormen van hulp, terwijl zij oververtegenwoordigd zijn in zwaardere vormen, zoals jeugdreclassering (te Poel, 2011; zie ook hoofdstuk 5). Welke verantwoordelijkheid voelen professionals om hierin verandering aan te brengen, welke verantwoordelijkheid leggen zij bij ouders, andere opvoeders en jeugdigen zelf? En andersom: hoe kijken ouders en andere opvoeders aan tegen hun verantwoordelijkheid en die van de professionals? Welke argumenten gebruiken (professionele) opvoeders om hun verantwoordelijkheid af te bakenen en welke rol speelt hierbij de organisatorische context waarin zij ingebed zitten en de wet- en regelgeving? In dit project trekken we samen op met IMW maatschappelijk werk en trainingen Regio Tilburg.
[1] Uitspraak van een professional in het onderwijs