Diana van der Sanden
Cohort: Afgestudeerd in 2018
Functie: Cliëntbegeleider
Organisatie: Lunetzorg
Afstudeerproject: Ervaringen van ouderen met het robotje Felix
Huidige werk
“Geen dag is hetzelfde”, Diana vertelt over haar afwisselende baan als cliëntbegeleider bij Lunetzorg. Lunetzorg is een grote zorgaanbieder in Eindhoven en ondersteunt kinderen en (jong)volwassenen met een zorgvraag, zoals bijvoorbeeld een verstandelijke beperking, gedragsproblematiek en een ontwikkelingsachterstand. “De doelgroep waarmee ik werk zijn mensen met een laag verstandelijke beperking, LVB”, vertelt Diana. De leeftijd varieert van 18 jaar tot 80 jaar. Geen dag is dus hetzelfde voor Diana. Ze helpt haar cliënten met hun dagelijkse bezigheden. Dat kan van alles zijn. “Ik ga bijvoorbeeld samen met ze boodschappen doen of ik regel vervoer voor ze naar het ziekenhuis. Ze heeft zelfs een keer met een cliënt in de rechtbank gestaan. “Zo kom je nog eens ergens”, lacht Diana. Maar los van deze praktische zaken, zoals dingen plannen en organiseren, is Diana veel bezig met het coachen van haar cliënten.
Trainen en coachen van mensen met een LVB
Een aantal van haar cliënten heeft bijvoorbeeld last van overgewicht en Diana helpt hen met het maken van gezonde keuzes. De vaardigheden die ze bij TP heeft geleerd komen goed van pas. “Het is wel een andere doelgroep dan waar we voor opgeleid zijn”, zegt Diana. “Ze zijn bijvoorbeeld meer visueel ingesteld.” Diana legt uit dat ze hele simpele en concrete dingen doet om haar cliënten te helpen gezonde keuzes te maken. “Zo laat ik bijvoorbeeld bij boodschappen zien hoeveel calorieën er in een pak snoep zitten.” Verder is er veel geduld nodig bij deze cliënten. “Je moet veel herhalen en soms zeggen ze dat ze het snappen, maar dat is niet zo”, legt Diana uit.
De doelgroep van LVB past goed bij Diana. Er zijn binnen Lunetzorg meerdere doelgroepen, ook mensen met gedragsproblemen. “Ik ken mezelf, dat is niks voor mij, ik kan niet goed tegen conflicten.” De doelgroep LVB is rustig, luchtig en positief ingesteld. Diana glundert als ze over haar cliënten praat. Ze is net een paar weken met vakantie geweest en toen ze deze week terug was, waren de cliënten heel blij om haar weer te zien. “Ze waarderen me en ze zien me”, zegt Diana. En dit is wederzijds. Diana heeft hart voor haar werk. Toen een cliënt van haar vorig jaar 50 jaar werd heeft ze een Abrahampop voor hem gemaakt. De pop leek sprekend en de cliënt straalde toen hij de pop zag. “Dat is mijn tweelingbroer!” riep hij uit.
Elke dag heeft mooie momenten volgens Diana. Diana is inmiddels al twee jaar werkzaam als cliëntbegeleider. Ze heeft dit zowel intramuraal als ambulant gedaan. Ze is nog steeds niet uitgekeken op deze functie. Toch kijkt ze soms ook al wel om haar heen binnen Lunetzorg. “Er is veel mogelijk daar”, vertelt Diana. Je zou misschien niet meteen denken aan de gehandicaptenzorg als je TP studeert. Dat was voor Diana ook het geval. Lunetzorg is een prettige werkgever volgens Diana.
Er verandert veel, bijvoorbeeld met betrekking tot de WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning). Lunetzorg houdt iedereen altijd op de hoogte en neemt de medewerkers mee in de veranderingen.
Ze zou haar baan bij Lunetzorg dan ook zeker aanraden aan studenten TP. “Studenten die anderen willen helpen en op zoek zijn naar een beetje uitdaging zitten hier goed.” Lunetzorg helpt haar ook om te kijken naar welke mogelijkheden er zijn binnen de organisatie. Diana heeft binnen Lunetzorg een coach die met haar kijkt naar haar talenten en interesses. Zo vindt Diana psychodiagnostiek ook leuk en binnen Lunetzorg kan ze ook met deze passie wat doen. “Maar voorlopig zit ik nog goed”, geeft Diana aan.
Ervaringen TP
Ze heeft een positief en goed gevoel bij de vier jaar TP die ze heeft gedaan. Het is een brede opleiding”, zegt Diana. Diana vindt het mooi om te zien waar haar medestudenten terecht zijn gekomen, dat is net als de opleiding TP ontzettend breed en divers. Juist hier had de opleiding volgens haar wel meer aandacht aan mogen besteden. Zo was het voor Diana bijvoorbeeld niet duidelijk dat een TP'er prima binnen de gehandicaptenzorg kan werken.
Diana heeft intensief met Felix samengewerkt tijdens haar afstuderen, dat is geen medestudent of docent, maar een robotje, een geluksrobotje. Felix is gemaakt door het bedrijfje Happybots. Happybots ontwerpt robots voor maatschappelijke doelen. Zo ook Felix. Via Felix kan iemand aangeven hoe hij of zij zich voelt door middel van gekleurd licht. “In mijn afstudeeronderzoek werkte ik met vitale ouderen, zij konden aangeven via Felix hoe hun gemoedstoestand was.” Diana interviewde de ouderen later om te vragen hoe ze het robotje hadden ervaren. Diana lacht: “Die gesprekken duurden soms erg lang, ze wilden graag hun verhaal kwijt. Dat betekende ook veel transcriberen.”
Diana heeft na haar afstuderen nog twee jaar als freelancer bij Happybots gewerkt. Felix is inmiddels uitgebreid qua technologie en er zijn ook andere doelgroepen bij betrokken. Zo is Felix inmiddels ook ingezet bij kinderen met autisme.
Tips TP studenten
Diana’s tip is kort en krachtig: “Blijf dicht bij wat je leuk vindt.” Diana geeft verder aan dat dit soms kan betekenen dat je uit je comfortzone moet treden. Ondanks dat ze wat verlegen was tijdens de opleiding, lag haar kracht en plezier in het coachen. Dit is nu iets wat ze met veel plezier en passie doet. Daar heeft ze soms haar verlegenheid voor moeten overwinnen. Verder zegt Diana dat ook als er geen vacatures zijn in de richting die je zoekt je niet moet opgeven, maar pro actief je droombaan moet gaan zoeken. En we kunnen denk ik wel concluderen dat Diana die van haar gevonden heeft.
Auteur: Tina ten Bruggencate