Project
Klokkenluiders
Wanneer gaan mensen over tot actie? Tot het daadwerkelijk ‘de verantwoordelijkheid nemen’ voor hun omgeving, hun naasten, de wereld?
Onderdeel van:
Menigeen geeft, zowel privé als als professional, soms aan zich verantwoordelijk voor kwesties te voelen of meent dat men bepaalde verantwoordelijk al dan niet wettelijk heeft. Dit voelen of hebben lijkt echter niet voldoende om daadwerkelijk hiernaar te handelen. Je kunt getuige zijn van een overval op straat en gewoon doorlopen; je kunt als professional in een gezin werken en zien dat de schulden van moeder oorzaak van alle verdere problemen in het gezin en toch besluiten je alleen op de hulpvraag van het kind te richten. De mens is vrij en kan dus besluiten om niet te reageren op de misstand die men signaleert.
Deze literatuurstudie richt niet zozeer op de vraag wat verantwoordelijkheid theoretisch behelst, bijvoorbeeld door in te zoomen op waarom bepaalde waarden of idealen worden nagestreefd of welke (wettelijke) verantwoordelijkheid men heeft. Het gaat er in deze studie om zicht te krijgen wat mensen beweegt te gaan handelen. Wat maakt dat zij besluiten om ‘het moreel juiste’ te doen terwijl men ziet dat anderen dit niet doen. Aan de hand van (auto)biografieën van een aantal klokkenluiders wordt ingezoomd op het profiel van klokkenluiders en diens omgeving, de aard van de misstanden en op de waarden die men nastreeft om zo uiteindelijk een eerste beeld te krijgen bij waarom men besluit tot actie over te gaan.
