Een robot is geen superverspreider
Mensen die met veel anderen in contact komen, zijn potentiele superbesmetters. Voorbeelden waar wij aan denken zijn mensen die in een restaurant of op een terras bestellingen rondbrengen, of die in een ziekenhuis of verpleegtehuis maaltijden verspreiden. Dit zijn taken die een robot (AGV) prima zou kunnen overnemen. Echter, bestaande AGV’s zijn voor dit soort toepassingen erg kostbaar en hebben in het algemeen een hoog niveau technologische infrastructuur nodig, en specialistisch personeel.
Wat houdt het project in?
In dit project zoeken wij naar low-cost oplossingen, gebaseerd op standaard beschikbare technologie, die voldoende goed zijn voor veel dagelijkse situaties. We denken daarbij bijvoorbeeld aan gekleurde of QR-markeringen op de grond met simpele ‘stations’. In een restaurant zou je dan de AGV naar ‘blauw 3’ kunnen sturen, waarbij simpele visuele kleur- of patroonherkenning genoeg is. De AGV zal ook om moeten kunnen gaan met obstakels, en basaal met mensen moeten interacteren, bijvoorbeeld “vragen” of hij erlangs mag en excuses maken als hij ergen tegenaan stoot. De aansturing van de AGV zal eenvoudig genoeg moeten zijn voor gebruik door niet-technisch geschoold personeel.
Tenslotte zal de AGV moeten voldoen aan minimale wettelijke eisen en standaarden. Het project gaat daarbij uit van de zogeheten usefulness context1 2 tussen mensen en robots3.
Projectdoelstelling
De ontwikkeling van een bruikbare set ontwerprichtlijnen voor een low-cost laagdrempelige AGV voor veel voorkomende situaties zoals horeca, centrale keukens met inpandige voedseldistributie; door de realisatie van een werkende AGV die voldoet aan deze richtlijnen wordt bewezen dat ze adequaat zijn.
Periode
September 2020 tot en met maart 2022
Voortgang
Tijdens het schooljaar 20/21 is er vanuit Mechatronica gewerkt aan het eerste prototype van de bartenderbot. Dit prototype wordt verder getest en beoordeeld op verbeterpunten. De verbeterpunten liggen naar verwachting voornamelijk op mechanisch/elektronisch vlak. Bijvoorbeeld: bij het eerste prototype is er geen rekning gehouden dat de batterij vervangbaar moet zijn. Ook moet er gekeken worden naar een oplossing voor het zwaartepunt op het dienblad, zodat de robot stabiel kan rijden.
Zodra de verbeterpunten in het ontwerp gereed zijn, komt de software voor het platform aan bod. Hierbij moet de bartenderbot in eerste instantie op afstand bestuurbaar zijn voor de gebruiker. Het idee is dat via deze methodiek ook getest kan worden of de sensoren, dataverwerking en aansturing van componenten functioneren zoals beoogd. De vervolgstap in het project is om het geheel autonoom te laten rijden. Vooralsnog valt dit niet binnen de scope van het afstudeerproject. Een groep studenten van Fontys ICT gaat parallel aan dit project aan de slag met software hiervoor.
Ook is er gekeken naar het naar de aansprakelijkheid van de producent van de horecarobot: op welke wijze kan het ontwerp van de horecarobot zodanig worden aangepast, dat het aansprakelijkheidsrisico van de producent van de robot zo veel mogelijk wordt voorkomen, en in hoeverre is het voor de producent mogelijk om zijn aansprakelijkheid te beperken of uit te sluiten door middel van een exoneratieclausule of disclaimer?
Uit het onderzoek is gebleken dat niet alle risico’s met behulp van het ontwerp van de horecarobot kunnen worden weggenomen. Voor de resterende risico’s zal gewaarschuwd moeten worden c.q. zullen instructies moeten worden gegeven rondom het gebruik van de horecarobot. Hiervoor is een disclaimer opgesteld, waarin aan de hand van afbeeldingen en toelichtingen daarop instructies worden gegeven aan de bezoekers van een horecaonderneming. Deze instructies kunnen bijvoorbeeld in stickervorm op de tafels van de horecaonderneming worden geplakt en kunnen op de website van de horecaonderneming en/of producent worden geplaatst. Door gebruik te maken van de disclaimer zal de horecarobot minder snel worden aangemerkt als een gebrekkig product en bij niet-naleving van de instructies door bezoekers van de horecaonderneming zal er eerder een geslaagd beroep kunnen worden gedaan op de eigen schuld van de bezoeker, wanneer hij of zij schade oploopt als gevolg van de horecarobot. (lees meer: https://www.jhs.nl/Lectoraat/Recht-en-Digitale-technologie/Actualiteiten-en-projecten/Eenrobotisgeensuperverspreider.htm)
Projectteam
Lectoraat Interaction Design: Mark de Graaf
Lectoraat High Tech Embedded Software: Teade Punter, Cees van Tilborg
Lectoraat Mechatronica & Robotica: Randy Kerstjens, Marijke de Geus
Lectoraat Mens en Technologie: Marijke Bergman
Lectoraat Recht en Digitale Technologie: Noortje Lavrijssen
TSG Group: Paul Simons
VDL ETG: Ivar Schram
Fourtress: Henk Menkhorst
Bavaria: Pieter Meeuws
Studenten 2021/2022: volgt later
Video
Voorjaar 2021: prototype testen op de parkeerplaats bij onderzoekspartner VDL-ETG.
Engineering and Technology in Practice symposium. 4e jaars Engineeringstudenten hebben een semester gewerkt aan dit project. Als opdracht voor het sysmposium moesten zij een pitch video maken.
Engineering and Technology in Practice
1Dortmans, E., S. Alers, M. Bergman, T. Punter. Intelligence for Robots (I4R): An Applied Research Proposal on AI in Robots. Final Report CoE HTSM Intelligence4Robots project. 26 January 2020.
2Punter, T., E. Dortmans, S. Alers, M. Bergman. How to embody AI in Robotics? Accepted for ICTOpen March 2020.
3 Hierbij bepalen zones rondom robots (cobots) wanneer een mens zich comfortabel voelt als een robot hem of haar nadert. Dit project werkt dit verder uit m.b.t. de veiligheid van mensen: het voorkomen van besmettingen, door mensen en robots naast elkaar te laten werken. De nadruk ligt hierbij ook op het realiseren van robuust werkende robot oplossingen. Hierbij wordt mogelijk ook AI ingezet.
Partners
